دوران کودکی بخشی بنیادین از وجود ماست که سرنوشت‌مان را شکل می‌دهد.

اینکه “، پدرِ انسان است” (ویلیام وردزورث، ۱۸۰۲) حقیقتی قدیمی اما تأمل‌برانگیز است. فروید نیز این مفهوم را چنین تعبیر کرد که تجربیات و الگوهای دوران کودکی تأثیری عمیق و ماندگار بر شخصیت و رفتار ما در بزرگسالی دارند. همان‌طور که پایه‌های یک ساختمان استحکام آن را تعیین می‌کنند، دوران کودکی نیز بنیانی است که زندگی آینده بر آن استوار می‌شود. اگر این بنیان سست باشد—پر از زخم‌های عاطفی و نادیده‌گرفته‌شدن—اثرات آن تا بزرگسالی ادامه خواهد یافت.

هر یک از ما داستانی از کودکی‌مان با خود داریم؛ خاطراتی که ذهن و دل‌مان را پر می‌کنند: مشاجرات والدین، تنبیه‌ها، حمایت‌ها، محبت مادربزرگ، آزار همکلاسی‌ها یا احساس تنهایی در مدرسه. این خاطرات، شخصیت، نگرش و رفتار ما را در بزرگسالی شکل می‌دهند. هرچند داستان زندگی هر فرد منحصربه‌فرد است، اما تأثیرات دوران کودکی جنبه‌هایی مشترک دارد که همگی از آن متأثر می‌شویم.

آگاهی از این تأثیرات می‌تواند به ما کمک کند تا آینده‌ی سالم‌تر و روشن‌تری برای فرزندانمان بسازیم.

***

نقاط عطف : 
نقاط عطف به شما کمک می‌کنند تا این دوره‌ی پُر از تغییر را بهتر درک و مدیریت کنید. این نقاط، مهارت‌هایی را نشان می‌دهند که کودکان معمولاً در یک سن خاص یاد می‌گیرند و به شما کمک می‌کنند تا ببینید آیا فرزندتان در مسیر رشد مناسب قرار دارد یا خیر. همچنین به شما کمک می‌کنند تا برای مراحل بعدی آماده شوید. علاوه بر شناخت این نقاط عطف، دانستن نحوه حمایت از رشد کودک و حفظ ایمنی او نیز اهمیت دارد.