پیوندهای خانوادگی هیچ‌کس کامل نیست، بنابراین والد بودن به معنای کامل بودن نیست. پذیرش نقش والدینی نیازمند بلوغ و مسئولیت‌پذیری است. والدین به فرزندان خود جوهره انسان بودن و اهمیت مشارکت در جامعه را می‌آموزند و ارزش‌هایی را که در محیط خانواده پرورش داده‌اند، بازتاب می‌دهند. ازاین‌رو، والدین نباید انتظار برداشت هویج داشته باشند در حالی‌که سیب‌زمینی کشت و نگهداری می‌کنند! بسیاری از والدین ناخودآگاه الگوهایی را تکرار می‌کنند که بخشی از ابعاد نزیسته‌ی خودشان است.

بهتر است پیش از پذیرفتن مسئولیت والدینی، ابتدا امکانات و توانایی‌های خود را بشناسیم تا در صورت نیاز، برای تقویت یا بهبود آن‌ها اقدام کنیم. داشتن والدینی آگاه و مهربان، بزرگ‌ترین موهبتی است که یک فرد می‌تواند در زندگی خود داشته باشد. ما باید برای آینده و خوشبختی فرزندانمان از خودگذشتگی کنیم و آگاهانه برای رشد و سلامت آن‌ها تلاش کنیم.

به خاطر بسپارید: «پیش از آنکه به والد شدن فکر کنید، به یاد داشته باشید که والدینی یک نوع ازخودگذشتگی است.»