اشتغال بانوان در دنیای امروز، موضوع با اهمیتی است که نمیتوان از کنار آن به سادگی گذشت. اشتغال به جهت داشتن تأثیرهای بیشمار در جوامع بشری، امری است ضروری برای پیشرفت و در توسعهی کشورها نقش بسزایی دارد. میزان توسعه یافتگی که به درجه پیشرفت یک کشور معروف است، بدون تردید به میزان اهمیت و اعتباری است که بانوان آن کشور از آن برخوردارند.
بنابراین نگاه جهان بیشتر به نیمی از جمعیت فعال و تاثیرگذار، بانوان جلب شده است.
در دنیای امروز به بانوان به عنوان نیروی فعال، سازنده و اثرگذار نگریسته میشود که قطعا سهم مهمی بر روند تحقق توسعه اقتصادی، عدالت اجتماعی و سرعت بخشیدن به افزایش کمی و کیفی نیروی انسانی کشورهای پیشرفته دارد. در سالهای اخیر زنان کشورهای آسیایی سهم بسزایی در موفقیت صنایع صادراتی داشتند. بر اساس آمار کشورهای پیشرفته جنوب شرقی آسیا، در ازای هر ۱۰۰ نفر نیروی کار مرد، ۸۳ زن شاغل وجود دارد که این نرخ حتی از میانگین اشتغال زنان در کشورهای عضو سازمان توسعه همکاریهای اقتصادی نیز بیشتر است.
بررسیهای اجتماعی و اقتصادی در برخی از سازمانهای جهانی بیانگر آن است که دو سوم ساعتهای کار انجام شده، توسط زنان صورت میپذیرد؛ اما تنها یک دهم درآمد جهان و فقط یک صدم مالکیت اموال و دارایی های جهان به زنان اختصاص یافته است. گزارشهای منتشر شده توسط بانک جهانی گویای این واقعیت در دنیای امروز است که توسعه اقتصادی به استفاده بهینه از سرمایههای ملی، از جمله منابع انسانی، منابع فیزیکی، تکنولوژی و منابع طبیعی در نوآوری و توسعه کسب و کار در کشورهای پیشرفته دارد.
علی رغم احراز ضرورت حضور اجتماعی و اقتصادی بانوان، با تأکید بر اشتغال زنان، برخی قوانین و مقررات و یا عرف جوامع موجب محدودیتهایی برای زنان میشود. آخرين آمار منتشر شده از نرخ مشارکت زنان ایرانی 9.1درصد بوده که جمعیت دو میلیون نفری زنان در اشتغال را نشان میداد. ولی نرخ مشارکت مردان در همان زمان 8/60 درصد بوده که جمعیت چهارده میلیونی مردان در بازار کار را بیان میکند. این آمار حاکی از آن بود که فقط دو میلیون نفر از شانزده میلیون جمعیت فعال و شاغل در ایران را زنان تشکیل میدهند که نشانگر سهم بسیار ناچیز زنان در اشتغال است. بررسی قوانین و مقررات اشتغال در ایران نوع مشاغل و میزان موفقیتهای بانوان در حوزهای اقتصادی را در کنار محدودیتها و راهکارهای مواجهه آنان نشان میدهد. (آمار ایران در سازمان ملل)
با وجود تغییر و تحولات بسیار موضوع اشتغال بانوان ایرانی همچنان در بسیاری گروهها با این نگرش سنتی مواجهند که زنان خانهدار هستند و سرپرست خانواده وظیفه تأمین معاش را بر عهده دارد. از اینرو مردانی هستند که با اشتغال بانوان خیلی موافق نبوده و ترجیح میدهند همسرانشان در خانه مانده و به نوعی خانهداری کنند. ولی این نگرش سنتی رفته رفته با آنچه زنان خواستارش بودند تفاوتهای جدی پیدا کرده است. سیاستهای اشتغال زنان ایران در 13 ماده توسط شورای عالی انقلاب فرهنگی تدوین و به تصویب رسیده است. در ابتدای مصوبه، بر نقش زن در قداست مادری و تربیت نسل آینده و مدیریت خانه تاکید میکند. سپس اشتغال بانوان در مشاغل فرهنگی، اجتماعی و اداری را مطلوب شارع و از جمله لوازم تحقق عدالت اجتماعی و تعالی جامعه میداند. در چند سال اخیر و با توجه به تغییر شرایط اقتصادی و اجتماعی کشور، اشتغال دختران و بانوان ایرانی به امری بدیهی برای بسیاری از خانوادهها بدل شده است. بدلیل مخارج بالای زندگی گرایش بانوان به اشتغالزایی افزایش یافته تا به ثبات اقتصاد خانواده و رفاه فرزندان کمک کنند. در کنار اهداف اقتصادی، بسیاری از بانوان ایرانی با کارآفرینی و ارتقاء دانش وارد حوزه های تخصصی خود در مقیاس گسترده بین المللی میشوند. ثبات مالی و کارآفرینی به آنان فرصتی میدهد تا رویاهای خود را به واقعیت تبدیل کنند و از زندگی خود بیشتر لذت می برند.
Hi there! Someone in my Facebook group shared this site with us so I came to take a look.
I’m definitely loving the information. I’m bookmarking and will be tweeting this to my followers!
Terrific blog and great design and style.